گروه بندی جعبه های آتش نشانی
جعبه آتش‌نشانی وظیفه تأمین محلی ایمن و مشخص برای ابزارهای مختلف اطفاء‌حریق را دارد. این ابزارها می تواند شامل ابزارهای اولیه که برای استفاده افراد عادی و آموزش ندیده مناسب است باشد و هم شامل ابزارهای حرفه ای با قابلیت های بیشتر برای استفاده آتش نشان های مجرب و افراد متخصص باشد.
جعبه‌های آتش‌نشانی محل نگهداری ابزارهایی مانند انواع قرقره و شیلنگ‌های حاوی آب با متراژهای مختلف، انواع خاموش کننده‌های آتش‌نشانی، انواع شیرآلات، اتصالات، نازل‌ها و سایر تجهیزات خاص هستند.
جعبه آتش نشانی در دو شبکه خشک و تر ارائه می شود:
- شبکه تر جعبه آتش نشانی
- شبکه خشک جعبه آتش نشانی
شبکه تر جعبه آتش نشانی
سیستم تر مستقیم به لوله آب شهری متصل است و هرگاه شیر نازل باز شود آب جریان پیدا می کند. این سیستم کل ساختمان را از زیرزمین تا پشت بام پوشش می دهد. تمام خروجی های موجود در تمامی طبقات ساختمان را پوشش می دهد. از آنجا که این شبکه به آب شهری متصل است همواره در لوله، آب وجود دارد و به همین دلیل به آن شبکه تر گویند.
شبکه خشک جعبه آتش نشانی
سیستم خشک جعبه آتش نشانی به لوله آب شهری متصل نیست. آب مورد نیاز این سیستم از طریق تانکر آب موجود در ماشین های آتش نشانی تأمین می شود. از این رو ورودی این سیستم همواره نزدیک درب ورودی ساختمان در طبقه همکف نصب می گردد تا در صورت لزوم به تانکر ماشین آتش نشانی نصب شده و آب پمپاژ شود. از آنجایی که در این شبکه در لوله ها آب وجود ندارد به آن شبکه خشک می گویند.
نصب جعبه ی آب آتش نشانی
- فاصله عمودی مرکز قرقره شلنگ جعبه آتش نشانی از کف تمام شده بنا باید140 تا 160 سانتیمتر در نظر گرفته شود و در محل قابل رویت عموم نصب گردد.
- براساس قوانین بین المللی و الزامات سازمان آتش نشانی، ضخامت ورق مورد استفاده در ساخت جعبه‌های آتش نشانی بین 1 تا 2 میلی متر انتخاب می‌شود.
- قفل جعبه‌های آتش نشانی به دلیل حساسیت بالا و تضمین کارایی و ایمنی باید به گونه‌ای ساخته شوند که به راحتی قابل بستن و باز کردن باشند اصطلاحاً آسان بازشو باشند یعنی هر فردی با هر توانایی جسمانی به راحتی آن را باز کند و از تجهیزات اطفاء حریق داخل آن به راحتی استفاده کند
- ابعاد جعبه باید به گونه ای انتخاب شود که کلیه تجهیزات و متعلقات لازم به طور مناسب داخل آن جانمایی شده و بین کلیه قسمت ها و متعلقات داخل جعبه ( از قبیل کوپلینگ ها، شیرآلات، شلنگ، قرقره و …) حداقل 2.5 سانتیمتر فاصله وجود داشته باشد.تمامی متعلقات باید به آسانی و بدون درگیری قابل استفاده باشند.
- اصولاً فایرباکس در راه پله های فرار، پاگردها، درب ورودی ساختمان ها، دالان ها و سایر نقاط مورد نیاز نصب می گردد و باید تمام اتاق ها را در هر طبقه پوشش دهد.
- فاصله ی فایرباکس ها از یکدیگر می بایست حداکثر 30متر باشد تا در مواقع عدم عملکرد هریک ، دیگری آن را همپوشانی نماید و بیشتر از 30متر مجاز نیست.
- شعاع پوشش اطفایی هر فایر باکس 20متر می باشد.
- حداقل فشار پرتاب مفید فایرهوز و هوزریل نباید در حالت مستقیم (جت) کمتر از 6متر باشد.
انواع جعبه های آتش نشانی:
جعبه های آتش نشانی در انواع مختلف و همچنین مدل های مختلف طراحی و تولید شده اند .
برخی از جعبه های آتش نشانی به صورت دیواری هستند . که در انواع دیواری آن ها برخی به صورت روکار نصب می شوند و برخی به صورت توکار مورد نصب قرار می گیرند .
برخی از جعبه های آتش نشانی به صورت ایستاده و پایه دار هستند .
برخی از جعبه های آتش نشانی به صورت تک کابین و برخی از جعبه های آتش نشانی به صورت دو کابین و سه کابین هستند .
گروه بندی جعبه آتش‌نشانی
در یک رده بندی کلی می‌توان گروه بندی جعبه آتش‌نشانی را به صورت زیر مشخص نمود:
– جعبه آتش نشانی دیواری: در دو نوع روکار و توکار
– جعبه آتش نشانی محوطه‌ای
البته تمام این مدل‌ها می‌توانند با انواع ورق‌های فلزی رنگ شده، انواع ورق های استنلس استیل نظیر استیل آینه‌ای، آینه‌ای طلایی یا استیل خشدار ساخته شوند.
جعبه توکار : مخصوص نصب در داخل دیوار می باشد. پشت کار در دیوار نصب می گردد و درب این جعبه‌ها بیرون زدگی نداشته و هم راستای دیوار است
جعبه روکار : جعبه به طور کامل بر روی دیوار نصب می‌گردد و بدنه و درب کاملا بیرون زده است.
